De RET is er altijd, betrouwbaar, niet weg te denken, gewoon, niks bijzonders. Tot het moment van pech of een ongeval, de tram staat stil en dan breekt de Rotterdamse pleuris uit: ‘Doet dat lekker in je eige tijd…’ Beelden en verhalen van mensen in een bewegende stad, van voorbijgangers, RET’ers, Rotterdammers, mensen vanuit de hele wereld. ‘Ja, ik kom eraan... Okay, doei.’